منتقد تلویزیون: «هفت» امسال دچار سقوط آزاد شد
تاریخ انتشار: ۲۹ بهمن ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۷۲۶۹۱۰۲
یک منتقد سینما و تلویزیون با بیان اینکه امسال برنامه «هفت» دچار سقوط آزاد شده بود، بیان داشت: همه چیز در برنامه هفت امسال متناقض بود و انسجام نداشت.
خبرگزاری فارس: «محمد تقی فهیم» منتقد سینما و تلویزیون د درباره عملکرد برنامه‌های سینمایی تلویزیون در روزهای برگزاری جشنواره فیلم فجر گفت: جایگاه برنامه هفت بسیار مهم است و جای خود را بین مردم و مسئولین باز کرده و الان هم در صدر برنامه‌های سینمایی تلویزیون است، اما متاسفانه فکرمی‌کنم دست اندرکاران پشت صحنه این برنامه در حال حاضر در حال هدر دادن این موقعیت هستند و نمی‌توانند از آن استفاده درست کنند.
بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
دلسوز‌های برنامه منتقد حضور رشیدپور در «هفت» بودند
وی در همین زمینه ادامه داد: در همین برنامه امسال ما شاهد این بودیم که با آوردن رضا رشیدپور به این برنامه همه کسانی که دلسوز هفت بودند و می‌دانستند که این برنامه چه اهمیتی دارد نسبت به این اتفاق نظر خوشی نداشتند و منتقد این موضوع بودند.
فهیم درباره اجرای رضا رشیدپور نیز بیان داشت: این مجری از نظر من بسیار شومن خوبی است و تلویزیون نباید او را از دست بدهد چراکه او شومن کاربلدی است و برای برنامه‌هایی مثل کمپین‌های انتخاباتی و حتی حالا خورشید خوب است و تلویزیون باید بداند در کجا و چه موقعیتی باید از او استفاده کند.
وی ادامه داد: وقتی آدمی مثل رشیدپور را به برنامه تخصصی می‌آورید این نشان می‌دهد که آقایون به جای اینکه موقعیت هفت را پر رونق نگه دارند به دنبال تخریب هفت هستند و این اتفاق امسال رخ داد و کاملا قابل پیش بینی بود.
از رشیدپور در جای درست استفاده شود
این منتقد با اشاره به علاقه شخصی خود به اجرای رشیدپور نیز گفت: من به اجرای رشیدپور علاقه مندم منتهی در جای درست. او در برنامه‌هایی که باید شو اجرا کند مجری موفق و نیروی خوب تلویزیون است نه در برنامه‌های تخصصی آنهم در حوزه سینما.
وی ادامه داد: وقتی که از برنامه هفت صحبت می‌کنیم یعنی برنامه‌ای که می‌خواهد در سینمای ایران یک اتفاقی را رقم بزند و این موضوع باید به دست کسی باشد که مورد پذیرش اغلب سینماگران باشد و دوما اینکه فی نفسه دارای توانایی لازم باشد و اطلاعات سینمایی خوبی داشته باشد و در چنین برنامه‌هایی بیشتر از تیپ و ظاهر، میزان تخصص مجری مهم است و زیبایی ظاهری به درد نمی‌خورد. در سینما بیشتر از اینکه دنبال مجری شیک باشیم باید به دنبال کارشناس سینما و رسانه باشیم.
فهیم افزود: حتی شبکه‌ای مثل بی بی سی چند سال است که به این سمت رفته تا افراد را بر اساس توانایی‌هایشان در پست‌هایی می‌گذارند نه زبان و لهجه مهم است و نه صدای کلفت و عصا قورت داده. منتهی تمیز و آراسته بودن یک امر است و اینکه طرف شیک باشد و فقط با فروختن ساعتش بتواند ۵۰۰ چادر برای سکونت زلزله زده‌های کرمانشاه بخرد، امر دیگری است. برای مثال چنین فردی نباید در برنامه‌ای که درباره درام و سینما و گسترش عدالت در سینما است بنشیند و نظر دهد و اینجا مخاطب او را پس می‌زند که این اشتباهی کاملا آشکار بود.
«هفت» افخمی بهترین بود
این منتقد ضمن اینکه «هفت» در زمان افخمی بهترین دوران خود را داشت، گفت: اگر در برنامه هفت امسال، دو نفر خلاق از گروه قبلی (زمان افخمی) این برنامه (پروینی و منصوری) حضور نداشتند اوضاع به مراتب بدتر می‌شد و اگر توانستند در برخی مواقع روی اشتباه‌ها کنترلی داشته باشند فقط به خاطر حضور این دو بود. همچنان معتقدم «هفت» افخمی بهترین هفت‌ای بود که روی آنتن رفت. برای همین هم امسال مسائلی وجود داشت چراکه همه توقع داشتند چیزی شبیه به «هفت» دوران افخمی را ببینند.
این منتقد افزود: هفت حالا توانسته به این موقعیت و جایگاه برسد که مهمترین برنامه سینمایی تلویزیون باشد، حالا آقایان با دست خودشان این برنامه را به برنامه‌ای علیه سینما تبدیل می‌کنند. امسال اگر افخمی و یا حتی فردی شبیه به او اجرای این برنامه را به عهده داشت، به مراتب اتفاق‌های بهتری در هفت می‌افتاد.
مجری توانمند می‌توانست اتفاق‌های اختتامیه را جهت دهد
وی با بیان اینکه امسال برنامه «هفت» دچار سقوط آزاد شده بود، بیان داشت: همه چیز در برنامه هفت امسال متناقض بود و انسجام نداشت. افرادی که در پشت صحنه برنامه هفت هستند اول از همه باید بتوانند به دور از هر رابطه‌ای به منافع سینمای ایران و قبل از آن به منافع کشور و انقلاب و ارزش‌های جامعه ما توجه کنند. اگر قرار باشد برنامه‌ای تولید شود که بخواهد محتوای ضد ارزش‌های سینمایی و ارزش‌های انقلاب را بسط دهد و از همه مهمتر اینکه دائم روی ذهن تماشاگر راه رود، نتیجه‌ای ندارد چراکه تماشاگر به خوبی متوجه دروغ‌هایی که به او گفتیم، خواهد شد.
فهمیم در ادامه بیان داشت: همین امسال دیدیم که در اختتامیه چه اتفاقی افتاد. اگر مجری کارشناس و توانمند اجرای اختتامیه را به عهده داشت می‌توانست پیشاپیش این مسائل را رصد کند و آنها را جهت دهد و به نتیجه مثبت درخور توجه بیننده آن را هدایت کند. اگر قرار است شما برنامه‌ای برای سینمای ایران بسازید، مگر می‌شود که فقط یک طرف ماجرا را ببینید؟ ما در یک جامعه متکثر زندگی می‌کنیم و سینمایی نیاز داریم که متعلق به مردم باشد و مردم خودشان را در آن ببینند. برنامه هفت هم باید این چنین باشد و باید برآیندی از این تفکر‌ها باشد. جامعه‌ای که در آن دیگاه‌های مختلفی وجود دارد باید برنامه سینمایی‌ای داشته باشد که با رعایت همه این مسائل عدالت را بین مردم رعایت کند.
وی درباره حضور خود در این برنامه زنده تلویزیونی نیز گفت: برای مثال من را به این برنامه دعوت کردند و فقط دو دقیقه به من زمان دادند! آنهم برنامه‌ای که ده روز تمام هر کاری خواسته انجام داده و زمانی که من را دعوت کردند تازه متوجه شدم که باید در کنار سه نفر دیگر قرار گرفته و صحبت کنم. تمامی این‌ها مسئله است به هر حال اگر افراد هوشمندی بودند می‌دانستند که شما ده شب یک سمتی از ارزش‌های سینما را تخریب و به آن حمله کردید حالا چطور می‌شود که شما فرصت به منتقد‌ها ندهید. اگر قرار باشد نقدی باشد باید منصفانه آنهم به مفهوم سینمایی باشد نه به معنی بی‌احترامی.
برنامه «هفت» نباید تعطیل شود
منتقد سینما و تلویزیون هفت را بهترین برنامه سینمایی در تلویزیون دانسا و افزود: در مجموع و با تمامی این حرف‌ها «هفت» بهترین برنامه سینمایی است و باید حفظ شود و خدای نکرده نباید مجدد تعطیل شود و اگر قرار باشد یک برنامه سینمایی داشته باشیم آن هفت است. چراکه خیلی‌ها برای هفت هزینه می‌کنند و به عبارتی همه می‌خواهند این برنامه را مصادره کنند و این به خاطر اهمیت جایگاه این برنامه است.
وی دلیل اهمیت این برنامه سینمایی را در شبکه پخش کننده دانست و افزود: شبکه سه مهم است و نکته بعدی این است که فندانسیون چالشی خوبی برای هفت پی ریزی شده است. چرا همه برنامه نود را دوست دارند؟ به خاطر چالشی بودن آن است.
فهیم در ادامه بیان داشت: تلویزیون در وهله اول وجه سرگرمی و اطلاع رسانی آن از وجه علمی و عمیقش مهم است و اگر بخواهیم برنامه‌ای در تلویزیون جذابیت داشته باشد افرادی که در پشت صحنه آن برنامه هستند باید بدانند که در درجه اول به عنوان یک رسانه کار کنند. اگر یک رسانه خنثی خواب آلود و بی‌تاثیر باشد دیده نمی‌شود. در جایی همین رسانه اهمیت پیدا می‌کند که وارد ماجرا شود نه اینکه کنار نشسته و بگوید همه چیز خوب است! تلویزیون نباید از این بترسد که وارد جالش جریان‌های مختلف شود.
این منتقد افزود: برای مثال امسال در جشنواره ۲۲ فیلم دیدیم که یکی از این‌ها درباره انقلاب و تاریخ نبود و این‌ها است که هفت باید به سمت آنها برود و نباید تریبونی یک طرفه را به مدیری بدهند و او بتواند سی دقیقه حرف بزند. اگر قرار باشد هفت بشود تریبون تبلیغ یک مدیر، همان بلایی سرش می‌آید که برنامه‌های سینمایی سایر شبکه‌ها سرشان آمده است.
وی درباره هدف برنامه هفت نیز گفت: این برنامه است که الان می‌تواند تاثیری روی سینمای ایران داشته باشد و در عین حمایت از کلیت سینمای جمهوری اسلامی ایران، باید به دنبال زدودن مسائلی باشد که مبتلا به سینمای ما است. پاشنه آشیل هفت امسال بحث مجری گری و میز نقد آن بود و این دو مسئله کاملا قابل پیش بینی بود که هفت در این ده روز دچار حاشیه‌هایی بشود. لینک کوتاه خبر: farda.fr/003ICF
منبع: فردا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.fardanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فردا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۲۶۹۱۰۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چند حقیقت درباره نادر طالب‌زاده
دوست قدیمی‌اش سلیم غفوری می‌گوید که بزرگترین آرزویش این بود روزی را ببیند رژیم صهیونیستی در این دنیا نیست و این روزها همه دنیا پرچم مبارزه و مقابله با اسرائیل را به اهتزاز درآورده‌‌اند، جایش بیشتر از هر زمانی دیگر، خالی است. - اخبار فرهنگی -
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، نهم اردیبهشت‌ماه سال 1401 روزی که همه جهان فریاد مرگ بر اسرائیل سر می‌دادند خبر درگذشت یک متفکر و پژوهشگر رسانه به گوش رسید. آن روز، روز قدس بود و نادر طالب‌زاده برای همیشه چشم از جهان فروبست. مردی که با همه سختی‌ها و پیچیدگی‌ها کنفرانس افق نو را راه انداخت.
سال‌ها دبیری جشنواره فیلم عمار را برعهده داشت و به کارگردانی سریال «بشارت منجی» هم شناخته می‌شود. ساخت چندین مستند و البته اجرای برنامه «عصر» شبکه افق تنها گوشه‌ای از فعالیت‌های اوست، نادر طالب‌زاده را بیش از هرچیزی با فعالیت‌های انقلابی‌اش می‌شناسیم؛ در حالی که از 16 تا 26 سالگی در آمریکا زندگی می‌کرد همزمان با وقوع انقلاب به کشور بازگشت تا صدای آن باشد، خط او، خط انقلاب بود.
همان‌جا که سخنان امام خمینی (ره) را از مطبوعات درست چندماه قبل از عزیمتشان به پاریس پیگیری می‌کرد و در خاطراتش عنوان کرد که از این سخنان بسیار متأثر شده است. کارگردانی که معتقد بود به هیچ جبهه‌ای جز انقلاب تعلق ندارد، خودش می‌گوید «من در آمریکا مشاهداتی داشتم که بعدها خیلی به دردم خورد» همین هم شد بعدها هم در قالب جشنواره «عمار» و هم کنفرانس افق نو ابعادی تازه از این کشور را هویدا کرد.
طالب‌زاده اما نقشی در ماندگاری حوادث تسخیر لانه جاسوسی را هم دارد، او که در سال‌های اخیر به واسطه فعالیت‌های ضد استکباری‌اش در لیست تحریم‌های آمریکا هم قرار گرفت، از اولین کسانی بود که در قالب تیم مستندسازی در صحنه تسخیر سفارت آمریکا حاضر شد و وقایع آن روزگاران را ثبت و ضبط کرد، ساخت همین مستند هم سرآغاز همکاری او با صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران شد.
حقیقتی که نادر طالب‌زاده از داود میرباقری گفت/ نخستین سالگرد درگذشت مبدعِ برنامه زنده تلویزیونی + فیلمبرنامه «عصر» را می‌توان یکی از مهمترین‌های فعالیت‌های او در بستر تلویزیون محسوب کرد، برنامه‌ای که پلی ارتباطی و البته حلقه‌ای برای گردآوری چهره‌های استکباریستیز بود، همان هدفی که نادر طالب‌زاده دنبالش می‌کرد. طالب‌زاده البته همین هدف را در کنفرانس افق نو هم پیگیری کرد، همایشی که ابتدا با عنوان «هالیوودیسم» آغاز به کار کرد اما بعدها با تغییر نام چهره‌هایی از کشورهای مختلف جهان را به خود دید.
اما به مناسبت سالروز درگذشت او نگاهی به چند حقیقت از این متفکر انقلابی داریم که سیدسلیم غفوری قائم‌مقامِ این روزهای معاونت سیما و مدیر سال‌های نه چندان دور شبکه مستند و افق سیما آنها را بازگو کرد.
غفوری از این نکته آغاز کرد: اگر بخواهم درباره حاج نادر در یک جمله بگویم او در هر زمانی پیشتاز عرصه رسانه بود. با فهم درست از نیاز آن مقطع، واردِ فضای رسانه می‌شد. وقتی به زمانِ‌جنگ او نگاه کنیم ساخت مستندهای دوران دفاع‌مقدس را با شکل و شمایلی درست پیش می‌برد. اگر به روایت مظلومیت مردم بوسنی رسید که در مقطعِ خودش بهترین کار بود، «خنجر و شقایق» را ساخت. کارهای مختلفی که در حوزه مقاومت در دستور کار قرار داد مثل مجموعه «عصر انتظار» و مجموعه «نسل فراموش شده» که راجع به اردوگاه‌های فلسطینی‌ها بود جزو کارهایی است که هنوز هم ماندگارند و درباره‌شان می‌توان ساعت‌ها صحبت کرد.
این مدیر در تلویزیون از وجوه متمایز برنامه‌سازی نادر طالب‌زاده گفت؛ «مهمترین نکته‌ای که طالب‌زاده در عرصه برنامه‌سازی داشت فهم کامل نسبت به موضوعی بود که در دستورِ کار خودش قرار می‌داد. بنابراین دست روی نقاطی می‌گذاشتند شاید برای خیلی از افراد، این نقاط مکشوف نبود و پنهان مانده است. نقاط پنهان را می‌آوردند و روی آن ذره‌بین می‌گذاشتند و آن نقاط پنهان را برجسته می‌کردند. در تلاش بودند خودشان را تسلیمِ جریان غالب رسانه‌ای نکنند؛ واقعاً اگر در یک موضوعی به چیزی می‌رسیدند و می‌آمدند خیلی آن را شجاعانه و با صراحت بیان می‌کردند.
در واقع وجوه تمایز او صراحت، فهم درست موضوع و تلاش برای کشف حقیقت بود. شما در مجموعه "خنجر و شقایق" این تفاوت و وجوه تمایز را می‌بینید. این فقط یک مستند جنگی صرف نیست و گزارش از نبرد جنگ در بوسنی نبود. "خنجر و شقایق" در پی کشف حقیقتی بود که در ظاهر و پوسته جنگ جریان داشت و این "خنجر و شقایق" را به عنوان اثری متفاوت خلق کرد.»
اما شاید نگاه صهیونیست‌ستیزی و استکبارستیزیِ نادر طالب‌زاده در جای جایِ فعالیت‌های فرهنگی و هنری او دیده شود؛ همان‌گونه سلیم غفوری به آن اشاره کرد: «او همیشه مهمترین دغدغه‌اش این بود آن‌چیزی که به عنوان صهیونیست جهانی شناخته می‌شود را معرفی کند. این خط را او در برنامه «راز» دنبال کرد و در کارهای دیگرِ او می‌توان به وضوح مشاهده‌اش کرد. در سریال «بشارت منجی» هم این نگاه دیده می‌شود.
طالب‌زاده در دوران جنگ برای مستندسازی دفاع‌مقدس از هیچ تلاشی دریغ نکرد و در طول 30 سال دیگر، عمرش را صرفِ مبارزه با صهیونیست کرد. نکته مهمی است که او در روزِ منتسب به مبارزه با صهیونیست و حمایت از مردم فلسطین، این دنیا را ترک کرد. به نظرم بزرگترین پیام فوت ایشان در روز قدس این است نادر طالب‌زاده قهرمان مبارزه با صهیونیست و اسرائیل بود. به نظرم این نکته نباید در هیچ مطلبی از طالب‌زاده، مغفول بماند. یا ماجرای تحریمِ او از سویِ آمریکایی‌ها که بابتِ برپایی افق نو اتفاق افتاد. چرا که افق نو در پی افشای ماهیت صهیونیست جهانی بود و آنها متوجه شدند او خلاف جریان رسانه‌ای مسلط بر جهان عمل می‌کند.»
او بزرگترین آرزوی طالب‌زاده را از بین رفتن رژیم صهیونیستی دانست و گفت: بزرگترین آرزویش این بود روزی را ببیند رژیم صهیونیستی در این دنیا نیست و رژیم صهیونیستی دچار زوال شده است. سال‌ها برای مسئله افشای ماهیت جریان صهیونیستی در دنیا تلاش کرد. شاید به حق باید بگوییم ایشان سردار رسانه‌ای مبارزه با صهیونیسم و سردار جبهه فرهنگی انقلاب بودند.
شاید یکی از حقایق دیگر زندگی او پرورش نیرو در فضای هنر و رسانه انقلاب باشد؛ به تعبیر غفوری، او در طول این سه دهه برای پرورش نیرو در فضای هنر و رسانه از هیچ تلاش و کوششی دریغ نکرد. آموزش به بچه‌های رسانه‌ای خارج از کشور مثل دوستان لبنانی و افغانستانی تا داخل کشور که دوره‌های مختلفی برگزار کرد و ساعت‌ها کارشان را می‌دید و راهنمایی‌شان می‌کرد. برای رشد و آموزش بچه‌های رسانه‌ای جبهه انقلاب واقعاً وقت می‌گذاشت. شاید یکی از بزرگترین کارهای او نسلی باشند که امروز در این عرصه فعالیتِ چشمگیری دارند و شاگردانِ نادر طالب‌زاده‌اند.
در سالروز درگذشت او شاید یادآوری این نکته جالب باشد؛ نادر طالب‌زاده بارها درباره غفلت نسبت به عدم ساخت فیلم، مستند و کارهای نمایشی درست درباره اهل‌بیت و فضایِ دینی گلایه‌ها کرده بود؛ او همواره به نگاه جهانی و بین‌المللی در این عرصه تأکید می‌کرد. "ما باید روایت‌های دینی و مذهبی‌مان را چارچوب و ساختار بین‌المللی ببخشیم و اصلاً نویسندگان و پژوهشگران این حوزه باید به این سمت و سو بروند تا دیگر عوالم جهانی هم به پاسخ پرسش‌ها، ابهامات و نظریات دینی‌شان دست یابند."
و یک نکته جالب درباره راه افتادن گفت‌وگوی زنده در تلویزیون است؛ نادر طالب‌زاده در یکی از گفت‌وگوهایی که با خبرگزاری تسنیم داشت درباره سریال‌های دینی تلویزیون به این نکته جالب اشاره کرد که گفت‌وگوی زنده را در تلویزیون راه انداخته است. او گفت: "یادم می‌آید به علی لاریجانی رئیس سازمان صداوسیما وقت پیشنهاد دادم صداوسیما برنامه گفتگوی زنده‌ای ندارد و در حالی که تلویزیون کشورهای دیگر با گفتگوهای زنده انتقادی، سرپا بودند. خوشبختانه این پیشنهاد مورد قبول قرار گرفت و این کار از شبکه پنج شروع شد برنامه‌ای تحت عنوان «شباهنگام» که کار سیاسی و جنگ نرم با من بود. البته ناگفته نماند که برخی‌ها را هم می‌خواستیم همچون ازغدی که به واسطه این برنامه دیده شد، دیده شوند اما تلویزیون جلویشان را گرفت. آنقدر نمی‌شودهای سازمان زیاد شد که من به عنوان طراح برنامه ترجیح دادم استعفا بدهم."
انتهای پیام/
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»